პარკური
Პარკური, რომელიც 20-ე საუკუნის ბოლოს გამოვიდა ფრანგეთში, წარმოადგენს რевოლუციურ მიდგომას ფიზიკური გარემოების ნავიგირებისთვის. ეს დინამიური პრაქტიკა შეიცავს ეფექტურად მოძრაობას განსხვავებული გარემოების მართვას მხოლოდ ადამიანის სხეულით, ჩამოვიდა მოძრაობებით, როგორიცაა ბირთვი, გადასვლა, ჩაყვანა და გადასვლა. პრაქტიკებლები, რომლებიც ცნობილიარებიან როგორც traceurs ან traceuses, განვითარებენ თავიანთ შესაძლებლობას მართვაში გარემოების გადაჭრას, ადაპტირებული მოძრაობებით განსხვავებულ არქიტექტურალურ და ბუნებრივ მახასიათებლების მიმართ. დისციპლინა აcentრებს ფუნქციონალურ ძალას, სივრციულ შესაბამისობას, მოძრაობას და მენტალურ მძიმეს. პარკურის ტრენინგი ჩვეულებრივ შეიცავს ფუნდამენტური მოძრაობების მასტერინგს, როგორიცაა ზუსტი ბირთვები, კატის გადასვლები, სტენდი და გადასვლები, რომლებიც შეიძლება შეიკრიოს სიმღერით. ეს პრაქტიკა განვითარდა მართვაში მისი სამილიტარო მართვარის ფერდობის გარეშე და გახდა აღნიშნული სპორტი და ხელოვნების ფორმა, გავლენა წარმოადგენს ფიტნეს ტრენინგ მეთოდებს, არქიტექტურულ დიზაინს და პოპულარულ კულტურას ფილმებში და ვიდეო თამაშებში. მოდერნული პარკურის საზოგადოებები აcentრებს უსაფრთხოებას, პროგრესულ ტრენინგს და მიღების პრაქტიკას, სადაც პრაქტიკებლებმა განვითარებენ ფიზიკური შესაძლებლობები და მენტალური მძიმე წერტილების სწორი ტრენინგით და წარმოდგენით.